.................................দীপাৱলী শেষ হ'ল....................................................

.................................দীপাৱলী শেষ হ'ল....................................................

গধুলি হৈ আহিছিল। মই আগফালৰ চোতালখনতে বহি আছিলো।দীপাৱলীৰ আনন্দ উল্লাস ইতিমধ্যে কালিয়েই শেষ হ'ল যদিও চাৰিওফালে ফটকা ফুলজাৰী আদি আটচবাজীৰ শব্দৰ সমাহাৰ আজিও দেখি বুকুৱেদি এটা হুমুনিয়াহ ওলাই আহিল।চাৰিওফালে বিভিন্ন ৰং বিৰঙৰ বিজুলী চাকিৰে গোটেই আকাশ পোহৰাই তুলিছে। দুখীয়াৰনো কিহ'ৰ ফূতি? তথাপিও ....। মাঁক আৰু মোৰ বাবে যিকোনো উৎসৱ পাৰ্ৱণে ফূৰ্তিতকৈ দুখৰ বতাহে কঢ়িয়াই আনে। পেটৰ ভাতমুঠিৰে জোৰা মাৰিবলৈ টান,তেনেস্হলত ল'ৰা-ছোৱালী তিনিটাৰ বাবে ফটকা, ফুলজাৰী ,ৰকেট,ব'ম আদি কিনি দিওঁ ক'ৰপৰা? মাঁকে নিজৰ ফুটা কপালকে দোষ দিয়ে। ভগৱানে যে কিয় মাৰি নিয়া নাই তাৰবাবে আক্ষেপ কৰে। ছোৱালীজনীয়ে ককায়েকক উদ্দেশী কৈ উঠিল-"দাদা, আমিও ব'ম দুটামান আজি ফুটাবৰ বাবে থৈ দিব লাগিছিল।"

মইনো কি ক'ম? ক'বলৈ মোৰ ভাষা নাছিল। পৰাহ'লে সিহঁতে বিচৰাৰদৰেই ব'ম,ফটকা, ফুলজাৰী আদি এসোপামান সিহঁতক আনি দিবৰ মন। আভিজ্যতা লোকৰদৰেই ঘৰৰ চৌহদ ৰঙ-বিৰঙী বিজুলী চাকিৰে পোহৰাই তুলিবৰ মন যাতে তাক দেখি ৰাস্তায়েদি পাৰ হৈ যোৱা বিভিন্ন লোকে ঈষাত জ্বলি পুৰি মৰে। পিছে মনটো হ'লেই জানো হ'ব, জেপটোত কিমান ধন আছে সেয়াহে আচল কথা। ..................................................................................................................

মই মানুহৰ ঘৰৰপৰা বাহঁ কিনি নি ওচৰৰ টাউনখনত সদায় ৰাতিপুৱা বিক্ৰি কৰো। বাহঁ বিক্ৰি কৰি যিকেইটা লাভৰ টকা পাওঁ তাৰে যেনে তেনে ঘৰখন চলাই আছো। কেতিয়াবা কেতিয়াবা কল কিনি আনি সেইয়া পকাই বিক্ৰি কৰো। বতৰৰ ফল মুলো গাওঁৰপৰা কিনি নি টাউনত বেচো। লাভ অৱশ্যে নোহোৱা নহয়। পিচে লাহে লাহে ল'ৰা-ছোৱালীকেইটা ডাঙৰ হৈ আহিছে।সেইয়া টকাই জোৰা নমৰা হৈছে। মোৰদৰে যাতে সিহঁতৰ অৱস্হা নহয় তাৰবাবে সিহঁতক স্কুলতো নাম লগাই দিছো। ছোৱালীজনী আৰু সৰু ল'ৰাটো পঢ়াত খুবেই ভাল। ডাঙৰটোৰ পঢ়া শুনাতকৈ বেপাৰ বানিজতহে মন বেছি। হওঁতে ঘৰৰ ৰুপিত মাটিকেইডৰাই বছৰটো জোৰাব পাৰি। পিছে কেইবছৰমানৰ আগতে মানুহজনী বেমাৰত পৰাত তাৰে অলপ বন্ধকত দিয়া হ'ল।খুলিবই পৰা নাই এতিয়াও। ভাতকেইটা হ'লে নিমখ এজেপা লৈও খাব পাৰি। পিছে বন্ধকত দিয়াৰপৰা আজিকালি চাউলো কিনিব লগা হৈছে। .........................................................................................................................

দীপাৱলীৰ আগদিনা আনবোৰ পুজা বিহু আহিলে যেনে হয় এইবাৰো তেনে হ'ল। বাহঁ বিক্ৰী কৰি যিকেইটা টকা পাওঁ তাৰে নিমখ-ডাইল,তেল আদিৰ খৰছটোহে ওলায়। হাতত জমা টকা নেথাকেই। মাথাটো ঘোলা হৈ গৈছিল। কি কৰা যায়?ইফালে সৰু ল'ৰা-ছোৱালীহালে দীপাৱলীৰ বাবে ফটকা ফুলজাৰী আদি লাগে বুলি আবদাৰ কৰি আছে। মানুহজনীৰ হাততো জমা টকা নাই। বিপদে আপদে তাইৰ হাতত থকাকেইটাও লৈ যাওঁ। কি কৰা যায়।অৱশেষত বুদ্ধি এটা পালো। বাৰীখনত কলৰ পুলি অলপ লগাইছিলো। দীপাৱলীত কলৰ পুলিৰ বৰ দিমান্দ।কল লগাহেতেঁন পইচা কেইটকামান পালোহেতেঁন,পিচে ল'ৰা-ছোৱালীকেইটাৰ মুখলৈ চাই সেই আশা বাদ দি তাৰে অলপ কাটি দীপাৱলীৰ ৰাতিপুৱাই ওচৰৰ টাউনখনলৈ লৈ গ'লো।লগত ডাঙৰ ল'ৰাটো। ভাল টকাকেইটামান পালো। তাৰে সিহঁতৰ বাবে ফটকা,ফুলজাৰী,ব'ম আদি লৈ আহিলো। মাটিৰ চাকি জ্বলাবৰ বাবে মিঠাতেলো লগতে মাটিৰ চাকিকেইগজমানো। ৰাতিৰ সাজ বহুতদিনৰ মুৰত ভালদৰে খাবৰ বাবে ছাগলী মাংস আধাকিলোও ল'লো। ল'ৰা-ছোৱালীকেইটা আৰু মানুহজনীৰ মুখখনো পোহৰ হৈ পৰিল। এক অজান সুখানুভূতিত মনটো ভৰি পৰিল তাকে দেখি।চাকিৰ পোহৰে মাঁক জীয়েক লাগি গোটেইখন পোহৰাই পেলালে। কামনা কৰিলো এই পোহৰ যেন সদায়েই আমাৰ জীৱনত পৰে। ......................................................................................................................

সৰু ল'ৰাটোৰ মাতত বাস্তৱলৈ ঘুৰি আহিলো। ককায়েকক চিঞৰি ক'লে-দাদা,সেইখিনিতে পৰিছিল নুফুটা বোমাটো। নিদিষ্ট ঠাইটুকুৰালৈ আঙুলি টোৱাই ক'লে-ভালদৰে চোৱা,পাই যাম।তিনিওটা নুফুটা বোমাটো বিচাৰিবলৈ লাগিল। নিজৰ অজানিতে মইও চকীখনৰপৰা উঠি সিহঁতৰফালে এখোজ দুখোজকৈ আগবাঢ়ি গ'লো-উদ্দেশ্য কালি নুফুটা ব'মটো বিচাৰি উলিওৱা।